Het menselijk lijden als universeel thema wordt in de passietijd door de kerk extra belicht door stil te staan bij het lijden en sterven van Christus. Dat horen we terug in alle composities die aanhaken bij het lijdensverhaal. Een andere kant van het verhaal – die van de moeder die haar kind verliest – wordt verteld in het Stabat Mater. Dat was de invalshoek we kozen voor een alternatief passieconcert, een prachtig en troostrijk programma met stukken van 20e-eeuwse componisten.
Het concert ging over de moeder, over passie en troost. We stonden stil bij het verdriet van de moeder bij het Stabat Mater van de Noorse componist Knut Nystedt. Deze aangrijpende compositie voor koor en cello vormde de kern van het programma. Eveneens voor koor en cello was het prachtige O crux splendidior van Sebastiaan van Steenberge.
Zeker in de Rooms Katholieke kerk wordt Maria – die dichter bij de gelovigen staat – aangeroepen als troosteres en bemiddelares. Wij voerden van Daan Manneke zijn serene Ave Maria uit en we zingen het Salve Regina van Francis Poulenc. Bij de uitvoering in Tilburg was Daan Manneke aanwezig.
Ook in deze tijd zijn er talloze moeders die moeten leren leven met het verlies van hun kind. Denk aan alle soldatenmoeders in Oekraïne en Rusland, aan Israël en de Gazastrook. De Zweedse componist Lars Jansson schreef op de tekst van het Salve Regina zijn swingende compositie To the Mothers in Brazil: Salve Regina.
Het concert werd afgesloten met het Requiem van Eliza Gilkyson, een smeekbede aan Maria om hulp. Eerder in het programma werden delen van Requiem van Eleanor Daley ten gehore gebracht.
Het programma werd uitgevoerd in samenwerking met de cellist Ephraim van IJzerlooij en pianist Paul de Boer. Twee topmusici!
We konden dit concert geven dankzij bijdragen van:
